Ik hoopte vandaag tijdens mijn wandeling te worden getrakteerd op een vlucht kieviten Of, nog beter, zicht op een enkele kiekendief Wat ik kreeg was zicht op zo’n honderd mannenkonten in strakke fietsbroeken Terwijl ze, staand op de pedalen van hun mountainbike, probeerden elkaar in te halen Heb ik ervan genoten? Nou, eigenlijk was mijn wandeling naar de kloten

De wind heeft regels in het zand geslepen Zonder plan kreeg het toch structuur Jaloers kijk ik naar deze muur Want mijn woorden werden niet vanzelf gegoten In de vorm van een sonnet of kwatrijn Ik worstelde met ritme en ook met rijm Met beitel en vijl heb ik geschaafd Tot ik iets vond Dat de toets van mijn kritiek doorstond De wind heeft regels in het zand geschreven Ik schreef regels op mijn manier Nu staan ze hier, op dit papier.