Portret van een straat (deel 10)

Dinsdag 21 april

Bewoners: Dick, Liesbeth, Max (26), Lisa (19) en hond Sproet

Eigenlijk zouden Dick en Liesbeth nu een empty nest moeten hebben, en daar hadden ze zich wel een beetje op verheugd. Maar nu zijn er toch weer twee van de vier kids thuis. In het huis waar Max woont was het nu te vol met allemaal thuiswerkers. Daarom zit ie maar weer in Bussum, en heeft op de zolderverdieping zijn kantoor ingericht. Hij is marketing en sales assistent, het meeste van zijn werk kan online doorgaan.

Lisa kwam na enig aandringen toch maar terug uit de Verenigde Staten, waar ze met een hockey-beurs studeert. Ze verveelt zich hier nu wel een beetje. Maar de studie gaat door, dus daar werkt ze hard aan. Ze hoop volgend studiejaar weer die kant op te kunnen om nog een hockey-seizoen mee te pakken. Dat is daar heel intensief en kort: van september tot en met november. Daarna wil ze hier beginnen aan de hotelschool.

Dick is bezig met het verduurzamen van pallets, zijn werk gaat door, zij het op een wat lager pitje. Liesbeth heeft een eigen bedrijf. Ze analyseert scenario’s en risico’s voor vermogensfondsen en goede doelen. Ook adviseert ze over sustainable & impact investing. Veel van haar werk ligt nu stil. Alleen voor de bestuursfuncties die ze bij goede doelen heeft, is nog werk te doen. Ze richt haar aandacht nu graag op de keuken, koken was altijd al een hobby. Voor het eten doen ze elke dag een gezelschapsspel met zijn allen, wat dat betreft is het fijn dat het nest niet empty is. Ze mist wel het contact met de andere twee kinderen. Die hebben met hun studentenhuizen strenge afspraken gemaakt over contacten. Wandelen doet ze altijd al veel, vanwege Sproet, maar dat is nu veel meer een uitlaatklep dan voor de crisis.

Het feit dat deze crisis de creativiteit van mensen zo aanspreekt en dat die er ook overal blijkt te zijn, dat is een lichtpuntje. “En ik ben als een kind zo gelukkig dat het mooi weer is, want dat scheelt wel alles!” zegt Liesbeth.

Het is fijn om te merken dat mensen in de straat een beetje op elkaar letten. Dus zonder dat we de deur platlopen bij elkaar is er wel saamhorigheid.